Göğsümün Düğümlü Nefesi / Bugün Ayın Onsekizi

Biz sevdadan geçerken
Temmuz geceleri dökülürdü avuçlarımıza
Akasya kokardı sesimiz
Şiirlenirdik satırlarımızda...

Sesimize sevda katarken,
Uzun uzadıya
Kısa cümlelerle konuşurdu dudaklarımız
Ayrılık çaldığında kapımızı
Uzak bir zamana ertelenmiş vuslatımıza tutunurduk...
Gözlerimizde gonca gülüşlerimiz,
Bir daha umuda yol olurduk...

Sonra sevdadan vazgeçişlerimiz oldu!

Sen bilmediğim tenhalara bıraktın gözlerini
Ben susturmaya uğraştım
Ayyuka meyleden sen deyişlerimi!

Nihavent alacası dipnotların kamburu oldu bu ayrılık!
Bizden geriye dün yorgunu diyaloglar bıraktık!

Söyle göğsümün düğümlü nefesi,
Biz ne zaman çözülmeye başladık?
Hangi ara ayrılık aksetti aynalarımıza,
Biz kendimize böyle ne yaptık?

Kör gecelere sattık u/mutlu bekleyişimizi
İsimsiz mezarlara bıraktık nevcivan tenlerimizi!

Oysa mayıs yüreğimizde cemrelenmişti
Suya değil sesimize katmıştık maviliğimizi.
Senin bakışların
Benim sana kör kütük yazılışlarım aralamıştı
Ömrümüzün aşk perdesini
Şimdi yalnızlık kapladı o masum yıldönümlerimizi...

Ben günlerdir başımı boş otobüs camlarına yaslıyorum
Hangi durakta inmeye kalksam,
Şiirlerimi sende unuttuğumu anımsıyorum
Her defasında sana gelmek istiyorum yorgun argın nefeslerimle
Teninin memleket kokusunu çekmek istiyorum,
İslenmiş ciğerlerime
Sonra karşına geçip,
Kilitlemek istiyorum gözlerimi
Aşk meftunu gözlerine...

_gelemiyorum!

Hiçbir yolun sonu sen olmuyorsun
Duymuyorsun sesimi
Bu mayıs gününün hangi anıları sakladığından bîhaber yaşıyorsun!

Avuçlarımda sen dolusu dilek tutulmaları
ve kar beyaz anılarımla
Yaşama alışmaya çalışıyorum
Yerli yersiz bir türkü tutturup,
Efkarıma bir çentik daha atıyorum

_sen susuyorsun!

(18 mayıs ..09'dan/bir akşamın yıldönümü
)