Gölge Zamanda Ölü Düşler

gölge zamanda ölü düşler


ölümleri yırtar gece bir hamlede
kanatlanır pudra kokulu toz bulutu
zamanı delip geçer bakışlar
adım aralarında savrulur rüyalar...

( Şiirin Hikayesi )


***

dünlere dokunurken bir çift göz sığdığın hayalin içinde
kadife düşler dokunur tenine
bütün kusurları bağışla der içinden bir ses
susarsın manaların içinde
yolcuların arasında kalan ve çıkışı bulamayan
insanlara takılır gözlerin
ve küçük bir serçe çırpınır yüreğinde
sağanak yağmurlar geçer derinlerden
bir dolu fırtına sabahlar kirpiğinin ucunda
dokunamazsın gölge zamanda ölü düşlere...

kaldıramadığın uçurumlardan düşer bakışların
başka zamanlarda ağladığımız
aynı karenin içine sığamıyoruz şimdi
acı çekmenin budalalık olduğunu söylüyorsun bu defa
savrulur çorak kalmış bir hoş seda ortalığa

k
e
ş
k
e
bir buğunun içinde saklı kalsaydı dün dediklerimiz
pencerede solan çiçek gibisin rüzgarların önünde
savrulan bir şalın ardında düşüncelerim kayıyor
yakalayamıyorum bir daha

saçlarında ağlayan baharlara sığınmıştık
ve yıldızları toplamıştık gecenin eteğinden
en eski dalganın kanatlarında savrulmuştuk ayışığına
iki deliydik yağmur yağarken kumsalda
ah!
erken düştü gözlerimden aşklar
ıslandı hazan yağmurunda saklı düşler
soldu mevsimlerin içinde diğer renkler
altın sarısı yapraklarda bir ömür duruyorken daha
sen aydınlığı kapatmıştın karanlığın örtüsüyle
olsun sevgili
erkende tükenirmiş baharlar
gecenin sabahla buluştuğu yerde duruyor sana çıkan yollar
her geçtiğimde sızlar kaldırımlar
gerilerde kalan hiçlik bir dakikaya sığar
kahrolurum düşünce vurgunu gölgeyi çekerken kendime
hüzün yağar saçlarıma ve alırım ölü düşleri
gömerim çitlerin arkasına
kaybolurum kalabalıkların arasında...


Değerli yorumuyla şiirimi seslendiren Yunus Özkan'a sonsuz teşekkürler...



Bodrum/Temmuz/ 2014