Gölgelerin Mevsimi

.





'özgürlüğümün bir parçası oldun artık
hangi kuytuya düşsen hemen yapraklanırsın orada'






ateşi saçlarından yakalayıp öperdi her sabah
ağır başlı düşerken yeni dertlere güneş
penceresinde
en iyi o bilirdi sevdanın coğrafi yerini yürekte
gece baskını gözleriyle bakardı
insanın içine içine


kiraz yaprağı doğar mıydı mevsime


çok üşümüş çocuğun eldivenindeki sıcağı
nasıl büyükse öyle işte aklımın kaçağı
geçenlerde düşü bilgin kesilince başıma
iklimsel doyumu anlattı yeni açan çiçeğe
yelesi buluta değmiş tayların
acemi kibarlığını incecik giyinip göğsüne


açtım baktım tan yerine uçan güllere


haber bültenlerinde belki bir kitabın içinde
adı çıkarsa karşıma sebepti tek başına
gamzeli gülümcüğe
karışırdı sesi olanca hızıyla şehrime usul usul
kar eriyip barışınca bahardaki suya
anlamazdım bu nasıl olur


mektup yazdım serçe kanadına belki rüzgarla okunur


yangın sarardı dilinde pazaryeri
dostlar alışverişte görsün eli ballı şairim
yar yokluğuna, nar tanesini çoğaltıp yerdi
konuşurken aynada onunla bir başıma
ayın saçına kamaşıp
üstünü başını temizlerdi cümlelerim


saatini çaldım baş ucundan ünlemsiz gecelerin


izler buluşunca gönül bağına bağlama
"dersini almış da ediyor ezber"
ağlardı mızrap yarasına içindeki türkü
bir ilçenin adı mıydı yoksa ırmağın mı
hep sol yanağına sızlayıp kalan Anadolu
öpmüştü en son sürmesine keder içen kadını


iki dirhem bir çekirdek yakasına astı tatlı canımı



23ocak2012