Goncanın Uyanışı/Sükutu Ser

Kızıl goncaya düştü şavkı vurdu akşamın
Kimin derdiyle har od, şevki sardı yüreği
Gönülden düşen nağme, ahına havar sundu
Yaren yaktı çırayı, kandı sine aheste...



Güya pınar sevda pınarı,delikanlı suları
Devri zaman suları kirletti umutları
Yandı damla derdeste ezgide figan ağlar
Yürekte çağlar sevde, yurdu buldu siyahın
Deminde har dudağı, sızılı, yorgun, argın
Döküldü ifrit serden yaktı mısra berceste...



Dilek hançeri zerde, gerdana narı sundu,
Sevindi hain segah yürekte köze durdu..
Zar eyledi nagehan, harı döktü burgulu...


Nigar divane ki lal, sırdı kanı sevdanın
Bakışı ateş gülü, tacı ömürlük serde...

Mizanı kor eyledi,yalancı kudretlere
Işığını söndürdü sancı durağı derde...



Dedi gonca güneşe;
Söndür ışıklarını gözbebeğimde....