Gönlüm Azapta
Ne bir kin, ne bir nefret,
Sana olan duygularım, bir hiç den ibaret .
Aynı zamanda bir duygu Pınarı.
Aklım karışık, Kalbim isyanda,
Ne yaptın sen bana ? Ne yaptın'da ,
Seni arar oldum, baktığım her surata ?!
Seni andıran bakışları, her yakalayışımda, dalıyorum deryalara.
Kendimi aldatır olmuşum, kimseyi aldatamazken.
Ne yaptında sen bana, gönlüm böylesine hovarda.
Ne yeterince ilgi gördüm, nede sevgi senden.
Başkaları beni kandıramıyor, tüm bunlara rağmen.
Gördüğüm sevgiler, en içten samimiyetle olsada,
Senin yalan sevişlerini, sözlerini aratıyor.
Ufukta benim için yeni Umutlar, yeni aşklar doğuyor.
Gözlerimse senin yüz kızartıcı, sevgili hallerini arıyor.
Ne yaptında sen bana, bunca doğrular, el tersi ile itiliyor.
Sineye çekilmesi gereken, senin kalleşliğinken,
Her''Seni Seviyorum''diyene nefes çekiliyor,
İçtenlikle''Bende seni''denmiyor.
Kalbim firarda sevmelerden kaçıyor .
İlk defa değil ama, sanki son defa sevmiş gibi, yanlızca seni kabulleniyor.
Sayende Dostlarım bana''Aptal ?'diyor..
Ne garib sen''Meleğim'' diye severdin.
Kanadımı kırdın, buralarda kala kaldım.
Sen bırakıpta kaçtın, bense hiç bir yere uçamadım.
Ben sana ne yaptım? Ne yaptımda,
Beni böylesine cezaya çarptırdın.
Aşkın bana labirint kaçtığım kadar kaçtım, çıkış yolu bulamadım.
Yeter artık ne olur düş duygularımdan, kafamdan.
Boşa gitti onca zaman, kıydın bana suçum günahım olmadan.
Artık azad et, bırak gideyim beni bu zindandan.
Sevenlerim beni bekler,onlara bağışla gözlerini yaşlı koymadan.
Uykusuz gecelerimin haddi hesabı yok,
Bu kadar göz yaşı, bu kadar''Aah ?'yetmezmi söyle sana ?
Yerime kim bilir kimleri koymuşken sen,
Ben yerine kimseyi koyamaz oldum.
Boynum bükük çok utanıyorum .
Biraz kızınca etrafıma kafa tutuyorum,
Seni çözmeye çalışıyorken ben... ben bana ,yabancı oldum.
Sen acımasızlığınla bana, bense bir çok insana kıyar oldum.
Ne yaptım ? Ne yaptımda ben sana,
Gururum bu gün diz çökmüş ağlıyor karşımda.
Sevgiden, Saygıdan, Sadakattan başka, ey İnsafsız,ey Vefasız ,
Bu neydi, neydi'de sen istedin, ben vermedim sana ?
Bu ne kadar basit bir şeymiş de, gittin...
Ve anında buldun başka kollarda ?!*
Bu tokatı senden yediğimde bırak yanağımı ,
Sesimden ses çıkmadı, içerimde yutkunupta kaldı.
Ben bu kadar bi çare, bu kadar kul köle, olacak insanmıydım?
Yazık ..bari Gençliğime acısaydın.
Bakmaya doyamadığın ela gözleri çökerttin.
İnsan Sevdiği şeyleri esirgermiş,
Sen beni sevmediğin kadar, meğer onlarıda sevmemişsin.
Aşkımı saklardım bunu saklamıycağım, herkes bilsin
Bu gün gülerken bile, kaş altından ezik bakıyorsam,
Sevenlerim bilsin ki, hayal kırıklığımın sebebi sensin.
Tıpkı benim gibi onlarda ufuklara bakıpta, sana İsyan etsin.
Aslında varya... Sen... hiç bir şeye değmezmişsin.
Ne bir kin, ne bir nefret, Sana olan duygularım, bir hiç den ibaret . Aynı zamanda bir duygu Pınarı. Aklım karışık, Kalbim isyanda, Ne yaptın sen bana ? Ne yaptın'da , Seni arar oldum, baktığım her surata ?! Seni andıran bakışları, her yakalayışımda, dalıyorum deryalara. Kendimi aldatır olmuşum, kimseyi aldatamazken. Ne yaptında sen bana, gönlüm böylesine hovarda.
Ne yeterince ilgi gördüm, nede sevgi senden. Başkaları beni kandıramıyor, tüm bunlara rağmen. Gördüğüm sevgiler, en içten samimiyetle olsada, Senin yalan sevişlerini, sözlerini aratıyor. Ufukta benim için yeni Umutlar, yeni aşklar doğuyor. Gözlerimse senin yüz kızartıcı, sevgili hallerini arıyor. Ne yaptında sen bana, bunca doğrular, el tersi ile itiliyor.
Yine,kaleminizden yazılmış güzel bir paylaşım olmuş duygusal,içten ve yürekten dile getirilmiş kaleminizin daim ve baki kalması dilekleriyle başarılar dilerim.👍👍👍👍👍👍
Ne bir kin,Ne bir nefret Sana olan duygularım,bir hiçten ibaret... .........
Aslında varya...Sen...hiç bir şeye değmezmişsin..
bu sert giriş ancak bu şekilde biterdi yüreğinize kaleminize sağlık...
Bu güzel yorumlar vede ilginizden öteri hepinize çoook tşk. ederim sizleri sevgi saygı ile selamlıyorum🙂 Gurbetten Sılaya sağlıcakla vede hoşçakalın👍👍👍👍
Bir şiir daha yarım kaldı yazıldığı o küçük kağıt parçasında. Oysa tamamlanır sanıyordum. Yine yanıldım... Kurulan onca cümle, alt alta özenle dizilen onca mısra öksüz kaldı. Bir şiirden daha esirgedim adını, sonunu, noktasını... Saman sarısı bir kağıtta kaldı aklım. Adı olmyan, sonunu bilmediğim, bitmiş gibi duran ama noktası olmayan bir şiirde kaldı. Zaten bu güne kadar beceremedim tam da yerinde nokta koymayı. Sanıyordum ki, her nokta bir sondur. Unuttum her sonun yeni bir başlangıç olduğunu. Her nokta bir şeyler götürür, eksik bırakır beni diyordum. Korkuyordum. işte bu yüzden, hep başkalarına bırakıyordum noktanın kullanım hakkını. Oysa şimdi anlıyorum ki, onlar sadece nokta koydular. Yerini ve zamanının ben işaret ettim onlara... Ve anlıyorum ki, noktalardan sıkıldım artık. Ve hala korkutuyorlar beni... Dün geceden beri nedense "yazmak" diyorum. Hiç kımıldamadan, elimde kalem; saatlerce önümdeki kağıda boş boş baktıktan sonra, düşünmeksizin "yazmak" diyorum. Kağıdın üzerinde beliren her cümle, her kelime, içimdeki nedeni yok sızıyı alıyor benden. Her harf beni çoğaltırken, içimdekini eksiltiyor. 👍👍Şiirlerinizi okurken büyük keyif alıyorum Tebrikler👍👍
Vaayyyy tokat gibi bir son.Kurgu mudur, değil midir bilmiyorum ama birileri kötü kızdırmış seni.🙂 güzel şiirdi Nuray.Yüreğine, kalemine sağlık. Sevgilerle canım.