Gönlümde Seni Besliyorum

Şu fakirliğimle, gezinirken gezgin gibi
Eşelerken hayatı, bir maden bulmuş kadar
Sevinmiştim bulduğumda Aşkı

Fakir ruhumun umudu Reşat altını gibiydi
Sımsıkı tuttuğum avuçlarımda oksitlenecekti

Olsun rengi, hafif yeşile dönse de
O benimdi, şimdi dilençi gibi
Yastığımın altına koyduğum umudum

Yüreğimin karın tokluğu da olsa
El açıp dua diliyle bakıyorum, teşekkür için

Gözyaşlarıma katık ettim
Yastığımın altında ki sakladığım cevherin
Başını bekler gibi, ayrılamıyordum

Tavanım delikte olsa yağmurlarla uyansam da
Kazanımda pişen bir kuru lokmaysa da
Aşıma katık ettim

Karla uyanırım Sabahları
Üzerimi kaplamış barakanın açık kısmından düşenler
Üşüsem de, ellerimle gönül sobamda ısırtırım ikimizi

Geceleri yıldızlar sayılır çatıdan bakınca
İkimizin yerine dilek tutarım
Sonrada mum gibi yanan yüreğimi, adak adarım

Kırık kırtık topladığım
Kuş kırıntısı bir iki ekmeğimi bak kuşağızımla
Gönlümde beslerim seni