Gönül...

Canım dediklerin,üzdü derinden,
Tüm hayallerini yıktılar gönül,
Atınca kostümü üzerlerinden,
Hepsi birer yılan çıktılar gönül.

Nafile aşklarla ömür tükettin,
Acılarını da bana yük ettin,
Söyle;Ne kazandın,neyi hakettin?
Sana madalya mı taktılar gönül?

Yolu gözlenenler vefasızlardı,
Umutların bitti,dünyan karardı,
Dumanı yükselen ocağın vardı,
Baykuşlara peşkeş çektiler gönül.

Hazanı yaşadın,görmedin bahar,
Bak herşeyin gitti,gitmeyen ne var?
Hangi dine,hangi kitaba sığar?
Sen ağlarken kına yaktılar gönül.

Aşkın şarabından kafan hep çakır,
Sevgilere açsın,sevdaya fakir,
Bir tek kulağının arkası bakir,
Oraya da gözü diktiler gönül.
M/Ş