Gönül Eşiği

/Hayallerin katili bendeğilim
Yarınların umuduna bile çaresizim/





Gün doğmadan neler doğar
Gün bile yarın doğacağını bilmesede
Kucaklar dünyayı sevgiyle
Isıtır yürekleri neşeyle
Varlığın şükrü bile
Yetirmez sonsuz merhamet sahibine



Dost ile sohbet
Götürür insanı insanca gönüllere
Sadece yürekte bir yer ayırmak sevenlere




En acısıda dostum dediğin birinin
Gönül evinin eşşiğinden kovulmak
Örselenmiş ruhunla kapıyı çalmadan
Ordan arkanı dönüp ayrılmak




Dostlara dost gibi vefalı muamele etmek temennisiyle
tüm hırpalanan yüreklere bu şiir
gönülleri yeşerten sevgi güneşinin batmaması dileğiyle