Gönül İle Akıl

Günler oldu senden bir haber gelmeyeli
Akıl sözü dinler oldu gönül, görmeyeli
Bu savaşı kaybetti kalbim
Sevdama bir zerre karşılık vermeyeli.

Artık mantığın kulu oldum
Kendime ancak bu yolu buldum
Sevmeye yer yok artık dünyamda
Sefanın gözü, şehvetin kolu oldum.

Nerde o eski coşup içmeler
Resimlere bakıp bakıp kendinden geç meler
Bir kara göz, bir tel saça
Binlerce kelimeden kafiyeler seçmeler.

Artık hiçbir işe yaramıyor bu kalp parçası
Ne sen, ne senden öncekiler, nede bir başkası
Girmesin, istemem artık bundan sonra
Ne aşk ne hüzün olmasın, coşarcası.

Sustu bütün plaklar hüzünden yana
Durma artık özlem yok, özünden oyna
Sefasını sür kısacık ömrün
Kaldır kırılsın bardaklar, aklın sözünden cayma.

O bir çift güzel göz için mi bunca elem
O gözlere birkaç söz için mi bunca kalem
Nedir bu kağıtlar, bu gecelerce yazmak
Bırak ne varsa gönülden yana bırak
Bir çift kara göze değişilmez bu alem.


10.05.0995