Gönül Kapısı

Deli gönül nedir senden çektiğim
Kırk kapıyla kilit vurdum olmadı
Dost içindir kanlı yaşı döktüğüm
Can diyereK kurban ettim olmadı.......AHMET BOGÜN

Ahu zara düştüm senin elinden
Vurdu felek yüreği mi derinden
Kilit vuracağım zalim senin elinden
Çağlar gönül anlıyanım olmadı......BİRGÜL LAĞIMCI

Sevdiğin gönülü içerden kuşat
Kıymet bilmeyeni kaldır dışa at
Toparla aklını kendinle başet
Deli yi mezatta sattım olmadı.....ALİYE UYANIK

Gam çölünde gönül susmaz dolanır
Hasret döner yar yolunda bilenir
Damla düşer kör derede bulanır
Bir deryada buhar bile olmadı.........AHMET BOGÜN

Değerse sevgiye pes etme sakın
Dolumudur gönül boşmudur bakın
Uzaklardan seyret yaşlaşma yakın
Rüyada görmeye yattım olmadı....ALİYE UYANIK

Deli gönül sızlanma sen sus gayrı
Bunca yıldır, sızlandında ne oldu?
Bütün yaşantılar, dost ve dostluğa
Sen ayrı, ben ayrı kaldık, ne oldu?.......YAŞAR ŞAHİNN

Güzel diyarlarda karanlık perde
Soldu gitti gençlik kalmadı serde
Sermayemi sorup düşürme derde.
Gönül bu derdimi deşme ne olur.......SAFİYE SAMYELİ

deli gönül sevda içimde saklı
yar yanımda, aldı başımdan aklı
ellerim buz ,gözümse ağlamaklı
diyar diyar aşk dedim de ne oldu?....NEBİLE AYDIN

Gönül söz veripte biz ant içmiştik
Tövbeye gelipte yemin etmiştik.
Bir daha sevmek yok dememişmiydik.
Sevdaya düştünde kârın ne oldu..........ALİ BAL


Çaldım kapınızı gönül yolu ile.
Bir yol gösterin bana erenler.
Açtırdım bağımı dost gülü ile.
Dost sevdası başkaymış erenler.....HATİCE ÇERÇİ

Deli gönül uslan demekle uslanmaz.
Her gördüğünü kendinle bir tutmaklada olmaz.
Yalan Dünyada harbi dost nadir bulunmakta.
Sabret gönül elbet bir gün dayanıcaktır.........NURAY UTAR

Sen artık aldanma virane gönül
Pişman olup çok ağlayacaksın
Dökme gözyaşını hayale gönül
O hülya köz olur çok yanacaksın...DİLRUBA ŞEN

seher seher dolar kokun içime
cemalini bu tarafa dönde gel
aklım alır tenin değer tenime
gönül kapısını aralada gel.........AYLA KÜÇÜK

Alazdan anahtardır gönül kapımın
Cennet düşerinde kutsi yapımın
Sevdaçeşmesinde aşk ilacımın
Alıp getirenler safıma gelsin..........NURETTİN ÖNDER

Dertli gönül diyar diyar dolaşır
Neler görür geçirirde, herşeye alışır
Dosttan gelen bir haberle çocuklaşır
Dostsuz bir dünya, kime yaraşır..... GÜLSEREN AYŞE TORUN

Viraneye dönmüş garip gönlüm
Boşa geçmiş zavallı ömrüm
Gülmedi yüzüm,ağladı gözüm
Yiğitliktir benim her zaman ki özüm......EMRAH KÖÇEKÇİOĞLU

Rüyaların karelendiği uzak coğrafyadan
Özlemin seferi fısıltılarını kesti saçlarım
Ahengin üveyliğine şahit kırılgan rüzgârla
Kalbini çaldım, içinde bana bir oda aç..........BULUT KARA

Şu dünyaya geldim geleli.
Ne içtim kandım.
Ne yedim doydum.
Bir ömür boyu,
Deli gönlün peşine koştum da yoruldum. .........Cahit KARAÇ

Sevda ne çile imiş, meğer.
Düşünce anladım, ne çare.
Bulamam, kendimi her yerde,
Sevdiğimin yüreğinden başka.......... Hatice ESER

Gönül sofrası kurulmuş,
Nefis sohbetler sunulmuş
Gönüllerimiz hep şen olsun,
En güzel dostluklar doğsun.........HÜSNE GÜVEN


ahmet böğün dostluk kapısı açmış
düşünmüş,taşınmış bizi çağarmış
bizede bir satır düşermi bilmem
dost selam edince görmemek olmaz........ŞAFAK HAKAN

elbet her yürekte bir yangın yanar
dost eller olmazsa nacar kalırlar
hepimiz biriz ya yalan dünyada
dostum ağlar iken kahkaha olm.......ŞAFAK HAKAN

Başım alıp,diyar,diyar gezeyim,
Bir dost bulana dek,dokunman bana,
Sadığına,ehvalimi yazayım,
Bir dost bulana dek,dokunman bana.......Mahmut Edip Kuğucak

Bir bedende can olmaya,
Şiir yazıp, şair olmaya,
Gönül kapımı açarak,
Dostlar içinde var olmaya geldim....... Cahit KARAÇ

Dosttur yüreği ısıtan
Düşerken ayağa kaldıran
Yıldığında tekrar canlandıran
Dosttur hüznü mutluluk hayatı hayat yapan ...... sergün SEVEN

Deli gönül yanar durur herzaman,
Düşünmekten kafası olur kazan,
Mevsimler yok oldu ,hep oldu hazan,
Ne yaptısam,O bana yar olmadı.................ÜLKÜ AHISKA

Hazan nedir fırtınalar kopuyor
Bir sevdayı ilmik ilmik dokuyor
Yar sinesi miski amber kokuyor
Solar diye dokunasım olmadı............AHMET BOGÜN
















BU YAZI ALINTIDIR DOSTLAR


? GÖNÜL KAPISI

19.yüzyılın büyük İngiliz ressamlarından William Holman Hunt'ın, bir bahçeyi tasvir eden bir tablosu Londra Kraliyet Akademisi'nde sergileniyordu.
Hunt'ın; 'Kainat ışığı'adını verdiği bu tabloda geceleyin elinde bir fenerle bahçede duran filozof kılıklı bir adam görülüyordu. Adam, serbest kalan eliyle bir kapıyı vuruyor ve içeriden bir cevap bekler gibi görünüyordu. Tabloyu tetkik eden bir sanat eleştirmeni Hunt'a dönerek:
- 'Güzel bir tablo doğrusu, ama manasını bir türlü kavrayamadım.' dedi. Adamın vurduğu kapı hiç açılmayacak mı? Ona kapı kolu takmasını unutmuşsunuz da..' Hunt gülümsedi ve ekledi:
- 'Adam alelade bir kapıya vurmuyor ki..Bu kapı, insan kalbini simgeliyor.. Ancak içerden açılabildiği için dışında kola ihtiyacı yoktur'.







Siz dostlar bu yazıyı okuduktan sonra bir isteğim olacak edebiyat adına şiir adına burda olduğumuz içindir bu isteğim bir dörtlük yazacağım siz dostlarla paylaşacağım ve okuyan her dosttan gönül pınarından dökülecek bir dörtlük yazmasını isteyeceğim sevgiler saygılar yolluyorum tüm dostlara




NOT:DÖRTLÜK YOLLAYAN DOSTLAR İSMİNİ EKLESİN