Gönül Ma'bedim

Ayaz vurdu gönlüme fesleğenler kavruldu
Dondu bütün hücreler bir köşeye kıvrıldı
El ayak dona kesti çaresizce devrildi
Her yanım buza teslim karla kaplıdır yollar
Yollar izin vermez ki yare uzansın kollar

Izdırap dehlizinde soluyor mehpâreler
Günden güne kuruyup dökülüyor hâreler
Aylardır yaralıyım kan akıtır dereler
Aşk zahmetli anladım baharım,yazım küller
Küller, üstümü örtmüş neylesin beni güller

Hiç kimseler yıkamaz senin tahtın ebedi
Hangi dekor süsler ki içimdeki mâ'bedi
Huzuruna al beni meskensizim ya bedî
Anladım ki sensizken zulûmmüş bana yıllar
Yıllar,zorlu bir hanmış götürsün beni sallar

Aşkın Ummanı/Ahmet EROĞLU®