Gönül Mahpusanesi
Ne umutlar yüzer hayal deryasında
En taze baharında vücut ikliminin
Gecenin karanlığı uyanır ay ışığıyla
Yanık bir türkü düğümlenir boğazında baykuşun
Çiğ düşer gözlere sisli sabahlarda
Kim bilir
Belki görmek istemez darağacını
Güneş doğmaz ufuk çizgisinde kalır
Daha olmadan solar yediverenler
Baharın en güzel döneminde mevsim kışa bürünür
Yok olur sığındığın liman
Çalkalanırken deli dalgalar
Hırçın bir fırtınayla mendirek yıkılır
Göğüs kafesine mahkûm edilmiş yürek
Bu son görüşte çırpınışıdır
Hüzne boyanır bütün duvarlar
Can suyu çekilir toprakların
Açılmaz küflenmiş prangalar
Ve ben biliyorum ki
Bu yürek seni sevmekten sanık
Gönül mapushanesinde müebbet yeyip yatmak ne güzel olurdu. Kutladım Mustafa sevgiler Ankara'dan...👍
geceye düşen güzel bir çalışmaydı..kutluyorum..😙
yürek sevgiden yana sanık gözlerin ise buna en büyük tanık demiş adeta şair dost :))
finali güzel bağlamışsınız
tebrikler Mustafa bey ilhamınız bol olsun saygılar.