Gönül Yuvası

//Bülbül gelip gönlüme yuva yapınca
Şakır, aşka geldikçe, yanar yürek, sesini duydukça
Bir yarım kayıp, aradım durdum, ömür boyunca//



Mesken mi tutun gönlümü
Name name ezdin yüreğimi
Dibek elinde dövdükçe fikrimi
Kaybettim ömür yarımı
Hürriyetine saldım gönlümü


Haber verin kaçkına
Ete kemiğe bürünmüş yazgıma
Kıyı kıyı gezdim şiir olup
Daldım deryalara balık olup


Uçtum turna gibi
Yerimi yurdumu verip
Derdim, çattım gönül hanemi
Bülbül yer edindin aldı can evimi


Dermanıma derman yuvası
Seherde başkadır havası
Gül döküp kokası
Yuvanı bozma


Can evimi al
Göçme göçmenler gibi
Bozup ta tutuğun meskeni
Aldığın can evini kiralamadım sana