Gönülsüz Papatya

Ben gönülsüz papatya.
Her yaprağında; bin sitem,
her yaprağında bin hüzün.
Azat kabul etmez artık narin yüreğim,
kırılır sözler,sevdaya tiryaki yüreklerde.
Kelimelerim başı boş ;
paramparça gamlı yüreğim,
ellerim zemheri..ellerim hazan..
Yürekte sır, yitik şehrimin başkenti.

Şİmdi!
Ruhum enginlerde alabora
Gözlerin!
o gözler ki;ruhuma girdap
bazen kocaman,
bazen minnacık olsada; akışına kapılıp
götürdüğü yere kadar,
durmadan gitmek isteyen.

Ah sevgili!!
Toprağımın sesiz tohumu,
kelebeklerin kanat çırpışı,
yüreğimin çağlayan yanı,
açmamış tomurcuk,
gül yaprağında ki çiğ tanem..
yokluğumun darboğazı,
son nefesimin ölü denizi..

Sen ki!
sinemde hasret,gözlerime esir,
sevgime imkansızım..

Bak yine;
yağmur yağıyor yüreğime,
düşüncelerim sırılsıklam..
kalbimi döküyorum; avuçlarına
şiirlerle sarılıyorum sana
kucaklıyorum doyasıya,sessizce.
ellerini tutuyorum cennete açılan;
cennet kokan ellerini..
öpüyorum avuç içlerini.

İste sevgili!
Kalbimden vereyim sana
sevgilerin ölümsüzünü

Sev de sevgili!
sunayım sana, seher yeli misali öpüşlerimi.

Bekle de sevgili!
beklerim seni..
ömür gibi, tutku gibi,düş gibi.
emanet ettiğin gibi, yaradana.
ben ki seni şükür saydım,
her günüme geceme..

Sus de sevgili!
susarım..
ya, içimde sustuklarım!
ya, içime atıp geçer dediklerim!
ya, avuç içine gizlediğim 'dua'larım!..
Artık herşeye hazır bu yürek.
nasılsa yaşlanacak ten, geçecek zaman.

Bakma!
Bakma öyle yar..
gülüşünü göklere kandil saydığım,
kalbime sahiplenen adamım..
Gülüşüne ömrümü mahkum ederim.