Görülmeyen Sevgi Yansıması

Telaşsız bir gecenin daha
Ortalarında göz ucumda sen varken
Ne esen yelin soğuğu üşütür
Ne odanın karanlığı
Kasvete düşürür beni saniye kadar!



Yağmurun yağması
Kızıl sabaha uyanmamıza engelse
Sen gül güneş açsın
Şubat ayının ikinci Pazar gününde!




Bir bakışında kaldıysa
Söylenmemiş onca söz
Gözlerken yolunu
Soluk almam sana söz!




Ne hatalar işlenmiş
Bugüne dek düşünme
Telafi edemeyeceğin tek şey
Verdiğin nefesin eksilmesi ince düşününce!




Sıyrıl sıyrıklar bürünmüş
Yüreğindeki kesiklerden
Çok eşikten atladım
Son ol artık
Kuşlar yuvalarını terk ediyorken!




Bin hüznünün diyetini bir gülüşünle öde
Anlamsız üzüntülerinle boğma yüreğini öylece
Eksik kalan tümcelerimin
El yazmasıyla yazdığım defterimde ki
Son başrol, son dönülmez yol
Sen ol!
Kolda gererim kanatta
Bırak artık geçmişi de
Yüreğini ferah tut!




Hakkında bilinen tek şey
Saf bir surete sahip yüzün
Gönlünün ışığı vurmuşken
Parıldıyor gülen gözün!



Az söylüyor öz söylüyorum
Bekletme gel baş tacım
İki gözüm..
Birlikte geçilmeyecek hiçbir yol yok!



Hisset yeter!
Ben artık susuyorum..




14*02*2010

02:23