Göz Gölgelerimde Göç Etme Bu Gece...

Ergenlik tüyleri kadar utangaç
Bulutu evcilleştiremeyen göklerin gölgesinde
-gece suskun-
Haykıramıyor!
Masamdaki yıldızlar ten sınırında utandı
-yüzüme-
Göğsümde ağlar ürken serçe...
/ ... /

Yaslanmışsın kadim mi dostluğun
Can hıraş bağırma -Artemis yok-
Nereye göç etti eşitliğin anası
Bedevi çöl rüzgârı beyhude
Beni sürükleyin kuzeye

Yedi tepeden dağılmalıyım
Üşüyen yüreğimle
Mendilci küçük kızın mülteci gözlerinden doğduğum sin şehrine

Havada ağırlaşan, us uykusunda eksilen
-o yolculuk-

Sende mi?
Ana yüreğinden /sıcak şefkatin/ soğukluğu kabil
Acı payan doğunun topraklarından sürgün yedin
Tüm hüznü toplanmış gözlerine
Kalubeladan kalma
Mücadele ile pişirilen toprağın korkumsu kokusu
Hasret sinmiş mezar çiçeği gibi üstüne

Anan baban nerede?

Dur gitme!
Yalnızlığının büyüsü kesti ayaza
Ellerimi de tanıyorum
Onlar gecenin duvarına konan
Ölü seyirci alkışlar
Uzun, uzun ağlamalara güldüren -vuslat-
Avuçlarındaki pembe ateşe isi kümeleyen kader
Süzülüp girme geceye sır olsa çatlar

Ara
Ara
Bulamazsın...

Suyunda can havliyle aslını yitirmiş kalbimiz
Kınından sıyrılıp menzile giren muhtevası çelik
Hecelerimden sıkılıp sallamalıyım seninle bu şiirde
Kalkanı düşmüş baharı neden mevsimlerinden kovdun diye

İçimde bir şeyler biriktiriyor
Bazen nelere değmez değerlerle
Onlar ölüdür sakladıklarıyla yaşar

Kahır taşlarıyla örülmüş uçurumlar
Kimi düşer
Kimi düşmez
Habersiz
Buğulanır yoğunlaşan gözlerimde yaş
Huysuzluğumu dizginlemek için
Takılıp gelme gölgemle

Meleklerden ödünç alıyorum kanatlarını
Senin kadar mutlu
Uyumam
Küçüğüm

Kirpiklerinden şehri alıp kaçırırım
-göz gölgelerimde göç etme-
Sen bilmezsin ışığın uykusuzluğunu

Hadi!
Hadi bari bu gece kötülüklerden
Uzaklaş...

Not: Mendil satan küçük kıza...