Gözleri Şiir Tüten Çiçek Çocukları - 1

-----

Gün işler filikasına muhtaç alabora bir geminin yelkeninde
Son yolcusu Sitar'a sığınırken oyluklarında kan suyu bir yemin

Gün işler gözlerine haritalara nakş edilirken vedalar
Mevsimler karışık,,
...
Anadan üryan sözlerin kaldırımlara yaslanmasıydı tutku
Ayağı yosma
Üstü başı yosma bir kadın silüeti
para diye düşüyor kanı pis adamın cebine
Sokaklar allak bullak
Frengi tüketir rezil bir öpüşün üzerine

Gözleri şiir tüten çiçek çocuklarının neft kokar nefesi
Tren rayları zindana boğulur
Kaşık kaşık şarap
Camın saltanatına çizgi çeker
Aynı şişeden içen kir keyfiyetinde

İçimde şairlik çizelgesi..

Şöyle başımı yaslamalıyım ulu bir çınara
Tınısı sevinçlerin kulak dibime
Ey şiir yazan kalem
Hangi günahı
Hangi sevdayı
Hangi aç nefsi yüklemeliyim mürekkebine

Kum saatlerini atabilsek kumulun üzerine
Aynaları kandırabilsek ve tüm çirkinlikleri örtebilsek
Yıldızı sektirmek gökyüzünde

İki parça ateş yakmak özgürlüktü
Barikatlar oluşturmak can siperane
Ölümü düşlemek can içiminde
Ruha boğulan göğüs çeperinden..

Gün nişlenir sabaha direniş çeker karanlığın orta yeri
Sokakta zebile bulanır insan kırıntıları
Taş oyukları yatak
Gök sudan sebeplerden yorgun
Sere serpe tenler üzerine
Serilir yogan niyetine

Sokaklar sessiz bir çığlığa gebe..........