Gözyaşını Silmekten Yorgun Ellerinle
Ne zaman kanasa o yara
Hep o kuyu dibine düşer dizlerim,
Rüzgar
Zulüm serinliği iterken göğsüme
Ağrılı bir keder gelir durur yüreğimde,
Ama ışığa sancılıdır gece,
Ne zaman acı tükürsem tütünü,
Ne zaman düşsen aklıma,
Kalırım bir başıma
Ne zor bir bilmecedir yaşamak...
Gökyüzü bir ayna
Çakılıdır kentin üzerinde
Kırılır yağmur olur
Saplanır bileklerime...
Bilmezsin ne zordur
Muhtaç ve yitik,
Soğuk kalması bir bedenin
Ölüm beyazı kesilir ellerin,
Düşer aklıma
Anlatırken bizi
Sesin,
Yanağımda
Nefesin,
Ben böyle
Kirli bir karanlığa sarılı vucudumla
Soluksuzken orta yerde,
Beklerim,
Başımda duman duman
Hayal meyal gözlerin...
Sabah taze ekmek,
Cadede kuşkusuz yürümek,
Gökyüzünden öte hürriyettir
Seni sevmek...
Çek çıkar beni
Al yanına,
Gözyaşını silmekten yorgun ellerinle...
Gökyüzü bir ayna Çakılıdır kentin üzerinde Kırılır yağmur olur Saplanır bileklerime...
her dizesi ayrı şiirdi.kutlarım şairi.saygı ve selamlar...
şiirin ismi yeter...
güzel şiirdi..sevgiler.
Emek ve başarı yüreğinize sağlık...çok güzel bir çalışmabaki saygılarımla......
Evet, yaşamak zor bir bilmecedir.
"Gökyüzü bir ayna, Çakılır kentin üzerine, Kırılır yağmur olur, Saplanır bileklerime...
denilse de çözülmez o bilmece.
"Sabah taze ekmek, Caddede kuşkusuz yürümek, Gökyüzünden öte hürriyettir Seni sevmek..."
denildiğinde, bilmecedeki giz aralanmaya başlar.
Sonunda, dilin altındaki bakla çıkartılır ve yakarırcasına seslenilir:
"Çek çıkar beni, Al yanına, Gözyaşını silmekten yorgun ellerinle..."
K u t l u y o r u m .
finalin tadına varamadım hala.. "gökyüzünden öte hürriyettir seni sevmek"
müthiş.....
tebrikler👍👍👍👍👍