Gözyaşını Silmekten Yorgun Ellerinle
Ne zaman kanasa o yara
Hep o kuyu dibine düşer dizlerim,
Rüzgar
Zulüm serinliği iterken göğsüme
Ağrılı bir keder gelir durur yüreğimde,
Ama ışığa sancılıdır gece,
Ne zaman acı tükürsem tütünü,
Ne zaman düşsen aklıma,
Kalırım bir başıma
Ne zor bir bilmecedir yaşamak...
Gökyüzü bir ayna
Çakılıdır kentin üzerinde
Kırılır yağmur olur
Saplanır bileklerime...
Bilmezsin ne zordur
Muhtaç ve yitik,
Soğuk kalması bir bedenin
Ölüm beyazı kesilir ellerin,
Düşer aklıma
Anlatırken bizi
Sesin,
Yanağımda
Nefesin,
Ben böyle
Kirli bir karanlığa sarılı vucudumla
Soluksuzken orta yerde,
Beklerim,
Başımda duman duman
Hayal meyal gözlerin...
Sabah taze ekmek,
Cadede kuşkusuz yürümek,
Gökyüzünden öte hürriyettir
Seni sevmek...
Çek çıkar beni
Al yanına,
Gözyaşını silmekten yorgun ellerinle...
Resul Türkay kardeşim soyadı gibi sayfasına mıhlamış dizelerini. Sökebilene aşk olsun...
duydu denizinin dibine dalmışsın abim
harika bir şiirolmuş
yüreğine kalemine sağlık
👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍