Gri Kent Yalnızlığı

1
gözlerde eski uygarlık kalıntıları
eksiltilen yanlarımızla yaşlanıyoruz
güneş koşar adım uzaklaşıyor karanlığa
yalnızlığın sessizliğinde kayıyor yıldızlar
alınlardaki kiri temizleyemez ay bile

yılların hiçbirşeyliği
okyanus suskunluğunda
avuç içleri sızlayan kağıttan gemileriz
düne ağlar direklerimiz
sevgililer hatırlarız
yüzümüzü güneşle yıkadığımız yıllar
albümler dolusu kullanılmış
geçmişten süzülen avuntular

yalnızlıkta yazılıyor şiirler
uzaklara bakan kelimeler
yanan dağlardan geliyor
yürekteki kayayı eritecek
sonu arıyoruz..

2
biliyorum yatağının baktığı tavan karanlık
pencerenden süzülen ışık soluk
gri bir kent sana bakıyor
pencerene nefesimi bıraktım
belki adımı yazarsın
bir şiir attım yere
içinde sevgi yanması
bir ses
adını fısıldıyor
al içeri
buğulu gözlerinde sabahlasın