Gül Cemalinle Sevişmeyi Unuttu Ellerim

* Taş Plak *


Sımsıkı sokuluyor koynuma
sabah ayazı kisvesiyle özlemin
anılar zalim bir geçitte yine
yalnızlığın sığlığı oldukça derin

Şimdilerde hasret zambak kokuna
gül cemalinle sevişmeyi unutan ellerim
bildiğinden daha solgun öylece
mumun titrek alevinde üşüyor gözlerim

En sevdiğin taş plak gramafonda
verandadan sokağa taşarken Münir Nurettin
yokluğunu soluyorum bu gece
masamda natamam son şiirlerim.