Gül Çürür Ben Çürürüm.

Beni zehreylediler; gam çöker, ben sürürüm.
Ağu zerk eylediler; kan kurur, ben kururum.
Mezârım üstü ekin, ot biter ummayasın.
Zehirim oldu kabir; gül çürür, ben çürürüm.


Belâlar saf dizilir, yan durur, arka tutar.
Kılıçın kırdı sular ay gider, ben kalırım.
Hayalet gölge kusar,cin yağar; dert kürürüm.


Dönerek gökle dolan ah eder yankılarım...
Çiseler dökse bilin, gök yağar, ben bürürüm.

Talihin fendi kadim ustadır, ilmi bilir .
Kobayın etti kader; test çözer, ders görürüm.

O hazin nağme düşer, gam okur şarkıların.
Bu yolun gölgesi çok, gün yürür, ben yürürüm.

Mezarım üstü ekip, gül biter ummayasın.
Zehirim oldu hayat, gül çürür, ben çürürüm.

Zehirim oldu mezar,
....................... gül çürür, ben çürürüm.



( Bir Özleşim şiiridir. Özleşim kitabında yayımlanmıştır.)
Agu : zehir /Kadim : eski, /zerk etmek: şırınga etmek, /Fendi : Oyun, hile , /Kürümek: kar ve çamur gibi şeyleri kazımak,