Gül Dudaklar
Adımı silmeye yemin mi etmiş
Çocuksu kalbinde derin çatlaklar
Sevinçten titrerken hüzne meyletmiş
Ağlamayı seçmiş o gül dudaklar..
Bıraktın elimi, baharken mevsim
Yok ettin gülümü biterken tılsım
Lal ettin dilimi yakarken nefsim
Ağlamayı seçmiş o gül dudaklar..
Gittiğim yollardan döndürdün geri
Gönlüme ateşten bıraktın koru
Tertemiz bir aşkın ne idi zoru?
Ağlamayı seçmiş o gül dudaklar..
Hasretten adımı anacak idi
Başka bir isimle yanacak idi
Madem başkasına kanacak idi
Ağlamayı seçmiş o gül dudaklar..
Bundan sonra gayri ağlar gezerim
Gezdikçe türkü der, mani yazarım
Duygusuzum sanma billâh sezerim
Ağlamayı seçmiş o gül dudaklar..
21.05.2010
Ankara
ağlamak ve ağlayabilmek aslında dökülen duygular derya olan ummanlara dolan güzel dizeler hazla okudum...