Gül Kurusu Harman

Dün gece
Alıp koynuma bahar akşamını
Sana bir mektup yazdım,
Oysaki duyuluyordu
Yalan boyayanların boyunlarında asılı çanların sesi,
Kaleme daha da sıkı sarıldım
Çıplak
Gerçek
Anlattım,
Dizlerimizi bükerek
Oturup gölgesinde limon ağaçlarının,
Dallarından ışık damlarken saçlarına sarı sarı
Nasıl öptüğümüzü dudağından aydınlığın...




Anlattım,
Haziranda
Gül kurusu
Teninde terinle harman iken,
Akan rüzgarla geldiğimi sana
Vucudumda karış karış yara,
Daha beteri
Can içinde sevdan,
Soluğun derman
Ve umut tohumu
Ve boynumda diş izin,
Bilmezler
Girdim koynuna
Serhoş ve emniyetsiz
Sabaha dek sayıkladık gülüşlerimizi,
Işıklı ve sağlam
Gül dalıydık,
Düşlerimizi unuttuk sonra
Kuruduk,
Unutulduk...