Gül Mevsimine Saklıydı Düşlerim(Gülnur'a)

g el artık kapalı kapılar ardına saklı mutluluk
ü stüne ölü toprağı serpilmişti biz unuttuk
l âl dudaklı yar gibi huzur kokulu diyar gibi
n edendir bu çelmeler çalımlar ey kaypak sinsi
u zaklaşıp kaçtıkça ben iz sürdün peşimden
r üyalarıma musallat hayellerime düşman sen

k apkara bir elsin uzaklaş çek elini üstümden
a rdına bakmadan git bırakmadan kirini
r ahat kalır belki başım göremezsem seni
a şk yok sözlüğünde kaderin boşa aramışım
t ertemiz düşlerim var hâlâ avuçlarına sakladım
a ğarmadan saçlarım ağaran vakitlerine sabahın
ş afak sökmeden yetiş ey yâr bir daha ağlamasın