Gül Tül Kül Ve Dans

Tanımayacaksın ki o sokaktan geçerken
Şarkısını dinleyeceksin rüzgarın
Yabancı bir gölge süzülecek sesim
Fark edemeyeceksin gözünden inenleri
Genzinden kalbine ince yangın düşecek
Susacak acabalar yakacak sonbahar
Fark edemeyeceksin avuçlarındaki teri

Alevler ne kadar yakar ki kendini

Gece, camını tıkırdattığında
Elin bir anda perdeyi süzecek hafifçe okşayarak
Göğün buram buram yıldız koktuğu akşam
Sıgara demleyeceksin kendine
Dumanı gözüne karışarak
Bir taş daha koyacak bendine.

Dumanı tutabilir misin avuçlarında
Ya gözlerinde

Pıtır pıtır esecek ayak sesleri sokakta
Sen güvercinleri yemleyeceksin
Topuklarına bakacaksın
Kaç numara nalın giyerse giysin
Yalın ayaktır güvercinler.

Denizler pişireceksin kendine asi asi
Köpüklerinden dudaklarına resim çizeceksin.

Gözlerimize çizdiğimiz resimlerin tuvali olmaz
Renkleri de

Bak bir sıgara daha yenildi ateşe
Ucu kırmızı nefesler de duman oluyormuş
Biraz da kül ellerimi ararken
Pır pır eser bazen rüzgar
Bazen de esir düşer kafese
Bilmezsin nasıl inler göğe tırmanırken
Beyazdan yukarı akan seller.

Sıgara sana tiryaki oldu mu hiç

Camın arkası, dışarısı
Önü tül
İkisini de göremediğimiz olur bazen
Ne dışarıyı ne tülü
Okşayarak yere bırakmalıyız ağlayan gülü
Gece münis gece epeyce suskun
Şimdilik kapat tülü
Bu hınca hınç koşturan etrafımızdaki ayrılıklar
Acıtmasınlar ne dumanı ne külü

Elimizle sıyırabilir miyiz
Vuslata bakmak için gözümüzdeki perdeyi

Gece münis gece epeyce suskun
O sokaktan bir gölge geçecek fark edemeyeceksin
İçine inceden yangın düşecek
Dumanı da külü de üzeceksin
Güvercin pıtırtılarına bakma
Yalın ayak çıkma balkona
Rüzgarı ezeceksin

Avazın çıktığı kadar bağır güneşe
Külünü düşüreceksin
Gözlerime bakma sakın
Gölgemi de üşüteceksin.

Cumhur Karaca