Gün Batımı

/gün batımında izledim seni
gözümü kısıp araladım dizeleri/


ne kadar da masumdun
dalgalara yansırken
seni izlemek
en sevdiğin şarkıya bağıra bağıra eşlik etmekti
ve seni sevmek
her yerine bir başka hayran olmaktı


/kırılgan ışınların alıyordu gözlerimi
sen bir başkasına doğarken/


ve sen gittin
o geldi
sadece belirgin
aydınlatamıyor
yakamozuyla avutuyor


özlemine yazıyorum
sahte ışıklar buluyorum
olmuyor
olmuyor
offf bee
olmuyor
karanlık çökmüş bir kere


kemiklerimi ısıtmanı özlemişim
üşüyorum gözümün içine baka baka battığın sahilde
ellerimi sokuyorum denize
belki biraz sıcaklık bırakmışsındır gerinde
nafile
üşüyorum yokluğunda

/sana ihanetimdir
sıcak arayışlar/


umudun bittiği yerdeyim
etrafa saçılan hayalleri toplayıp heybeme
son kez bakıyorum battığın yere
başımı öne eğip
kızıyorum çocuk gibi
kumları tekmeleyip
gidiyorum
gidiyorum hayallerim ıslak


gözlerime bir kızıllık vuruyor
kafamı kaldırıyorum
sen
sen gelmişsin
inceden gülümsüyorsun/kandırmış gibi
bana veda ettiğin yerin tam da karşısında
ellerime doğuyorsun
kemiklerim ısınıyor şükür
ve anlıyorum;

//umut bitmemeli
bekleyecek yeri bilmeli çocuk
her gün batıp ve doğuyorken güneş
sabretmeli
çekip gitmemeli çocuk//