Gün Dedikleri

Vurabilirim bu gece bir şiiri
şu saati de..
bütün renkler kör olabilir ay'ın huzurun da
iki vakit ölüm sessizliğ avazım çıktığınca sövebilirim de
isyandan kaçtıkça kovalıyor hep yanıbaşımda
ve
Tanrı affetmeyecek beni senin yüzünden


affetme Tanrım beni !
sevmiyorum
Salı'yı, Çarşambayı Perşembe'yi
evet sevmiyorum gün'ünü ay'ını sene'ni
ve sevmiyorum coğrafyanı engebeli dağ eteklerini
nefret biçiyorum hiç doğmayan güneşe pusuda kalmış her heceye
sil varlığımı ve affetme tanrım beni...
sabrımın filizleri soldu soldu tüm vefa dolu sözlerim
kop gel günlerim ne de futursuz bir cümle
katilim şimdi
avuçlarımda nefessiz bıraktım bir uğur böceğini
hunharca öldürdüm tüm ümüitlerimi
belki de yasa boğdum bütün bayram günlerini
hayata veda delirten belleğimde sevmiyorum görüş günlerini
ve gönlüm bıçak kesiği vurabilirim bu şehri
ya sil hislerimi ya da hiç affetme Tanrım vur beni...



( Meleğim çok özledim seni )

30 Kasım 2009 416 şiiri var.
Beğenenler (20)

Henüz beğenen olmamış...

Yorumlar (38)
  • 15 yıl önce

    Allah tüm Ahirette göç edenlerimize Rahmet eylesin. Rahmettiyle varlardı bu dünya da Rahmettiyle ebedi Alemde lutüf bulsunlar Amin Amin.

  • 15 yıl önce

    ... Her ölüm bir hayatta gebe 👍

    Teşekkürler Melik Haker..

  • 15 yıl önce

    affet Allah'ım onu

    Bir varlıkken yokluk isteyen Hiçlikten evrene giden Tüm varlık alemine doğan, her gün yenilenen Can içinde can doğan insan. Hata ile malum mahluk Ne derse desin Bu safi insanlık Affet bin kere tövbesini bozsada Affetmeni istemeyecek kadar Batsada ümitsizliğe affet

    Tüm yer gök Her zaman; yıl, ay, gün Toprakta çıkan her tohum, Ölen her yaprak, Bir ümit üzerine doğar Her ölüm bir hayatta gebe. En sevdiğim ümit vermek Gönülsüz gönülde yer etmek Her hücrem ağlarken bile Gülsün yüzüm Varlığım için binlerce kere şükret Ey asi gönül.

  • 15 yıl önce

    Evet şairem kime yakışır ki isyan ama her bayram asi bir fırat gibiyim ve yansıyor şiire elimde olmadan meleğimi çok özlüyorum

  • 15 yıl önce

    katilim şimdi avuçlarımda nefessiz bıraktım bir uğur böceğini hunharca öldürdüm tüm ümüitlerimi belki de yasa boğdum bütün bayram günlerini hayata veda delirten belleğimde sevmiyorum görüş günlerini ve gönlüm bıçak kesiği vurabilirim bu şehri ya sil hislerimi ya da hiç affetme Tanrım vur beni...

    hissiz ve duygusuz yaşamak belki daha kolay olurdu ama

    yaşamda bu denli yüreğimize haz vermezdi

    evet ya sil hislerimi yada affetme beni

    isyanın dozu biraz fazla ama

    yazan yüreğin ne halde olduğunu bilmemiz zor

    tebrikler