Gün Dedikleri

Vurabilirim bu gece bir şiiri
şu saati de..
bütün renkler kör olabilir ay'ın huzurun da
iki vakit ölüm sessizliğ avazım çıktığınca sövebilirim de
isyandan kaçtıkça kovalıyor hep yanıbaşımda
ve
Tanrı affetmeyecek beni senin yüzünden


affetme Tanrım beni !
sevmiyorum
Salı'yı, Çarşambayı Perşembe'yi
evet sevmiyorum gün'ünü ay'ını sene'ni
ve sevmiyorum coğrafyanı engebeli dağ eteklerini
nefret biçiyorum hiç doğmayan güneşe pusuda kalmış her heceye
sil varlığımı ve affetme tanrım beni...
sabrımın filizleri soldu soldu tüm vefa dolu sözlerim
kop gel günlerim ne de futursuz bir cümle
katilim şimdi
avuçlarımda nefessiz bıraktım bir uğur böceğini
hunharca öldürdüm tüm ümüitlerimi
belki de yasa boğdum bütün bayram günlerini
hayata veda delirten belleğimde sevmiyorum görüş günlerini
ve gönlüm bıçak kesiği vurabilirim bu şehri
ya sil hislerimi ya da hiç affetme Tanrım vur beni...



( Meleğim çok özledim seni )