Gün Süremi

İnançlarımı irdelerken zamanın sundukları

Köstebek gibiyim bu karanlıkta hangi yola girsem

Kutsal haritalar kolluyor ardımı

Ansızın kayboluyorum bir gece zodyak çıkmazlarında

Yokluğunu peygamber hırkası gibi taşıyorum koynumda

Annemin ak sütü gibi helâlim oluyor

Adımı sildiğin bütün coğrafyalar

Mekânlarında beni saklıyor

Bu ışıksız soğuk ve ürkek zamanlar

Bu kimsesiz yorgun ve çıkmaz sokaklar

Adımlarıma pranga

Ben sana mühürlü

Sen bana yabancı bir rüya

Zamanla seni

Sessizliğinden tanıyor sesim

Kırk kilitli kalbime iniyor

Ayetsel suretin

Sonra

Bir çığlık b/ulaşıyor geçmişimin sinir uçlarına

Kopuyor kızılca kıyameti emeklerimin

Bir türlü dinmiyor hasretin kasırgaları

Kaburgalarım d/üşüyor sonra

ensonensonenson zalim bir zindana…

Bütün gömlekler göğsünden yaralı

Yorulmuyor rüyalarım

Issızlığa sürgün olurken ölgün adımlarım

İsrafil'siz üfleniyor surlarım

ensonenson

Adınla okunuyor ezanlarım

Bir musallaya meyyalken gün dönümleri

Ve ölürken kentlerin saksı çiçekleri

Yüzüne uyanıyor sabahlarımın güneşi

Ve aşk yerinde kesiyor bütün şiirleri

Adımlarının bana gelişi

enson

Peygamber çiçekleri

Anne silüetleri

Çocuk sesleri

Dolduruyor kalbimizi

Bizi doğuyor gün

Bizimle nefes alıyor dün

(on dokuz kala)…