Gündoğumsuz Gözler
gündoğmayan gözler benimkisi
olanca kahverengi,
milattan bu yana nemli
yaşı daima kalbinde mühür sevgi...
kirpiklerim batar ya gönlüme;
akıl ermez
ermez nasıl erişti diye?
bu denli mi uzun sürer acılar,
ulaşır da gönül kapısına
takılır da yüreğin oltasına ?
gündoğmayan gözler benimkisi;
doğum günü hiç kutlanmayacak
o son gün var ya , ağıtlar yakılan;
ben olmayınca,
gönlüm o parçayla son bulacak...
gündoğmayan gözler benimkisi...
Gözlere doğmamış olan gün belliki hep gönülde kalmış, şair olan şair o güneşleri kalbinde yaşarmış, yüreğin nemli belki ama, umutların hep gökyüzüne koşarmış
Hüzünlendirmişler şair dostu. Bu gün dokunmayın bırakın kendi halime diye sitem etmiş şiirle,, rüsgar nerden eserse essin hesap kitap yok bu gece diyor şair dost.
Şaire saygılar..
Arzucum hüzün kaplamış sayfayı ama ... gecenin en karanlık saatleri sabaha en yakın olandır demek istedim
dilerim umutların hiç tükenmez ; sevgiyle kal 🙂