Güne Doğaçlar 1

sen
karmaşayla iplerime dolanmış
hayat düğümümsün
söyle gözlerine sevda çattığım kadın
biz hep kış mı olduk senle
ki bahara kelamsız düştüm
tam diyordum
tamam seni buldum
yaşayamadım


dünümde
kuşkulu bir bahar günü gibiydin sevgili
ne zaman yağacak ne zaman açacaksın
nergis kokunda gönlüme
kapanmayacak açık bir kapı bıraktın ardında
her hayalinin düşüyle üşüyen yine ben olacağım
sabahları kırık
akşamları asabi yalnızlığımla
olanca azabıyla duruyor eksikliğin
kendine hissiz
kendime ağır d/izlerim
taşıyamadım


oysa
patlamaya hazır
bordo tomurcuktu daha sevda
hangi gün çiçeğini saklamıştı
belki kırmızı bir nar çiçeği
açacaktı dikenli dallarımda
ve o sürgünde nasıl bir aşk boylanacaktı
ahdim olsun senden alacak bir sevdam var bahar
yoktu ellerin
yoktu sinir harbine galipliğim
alışamadım


bir adım sen
bir adım ben
sevdaya sesiz harflerle gömüldüğümden beri
duydum hep kaldırımda yürüyen o topuk seslerini
dönme yar dönme
dönsen ne çıkar
gözlerime milini çektiğin resim gibi körleyen
dudak izlerini unutan öpüşün gibi kuruyan
yüreğimin tedavülünden kalkandı sevdan
unuttuğun kadar unutmamıştım ya

...

tek dileğim sevgili
bu keder senden uzak olsun



17mart10