Güne Tutsak Sevdalar

Gün tutsadı yalnızlıklarımı
Eğildi güneş harman savurumlarına



Yorgun süzülen yağmur silüetlerinde
Kesildi kahkahası bilinmezlerin
Düşerken bulut bulut amazonlara
Yürüdü zebaniler sarp geçitlerinde



İçine işlemiş paytak sözleriyle
Ve dahi pasaklarında iftira közleriyle
Çizmekte biri yol kutsamalarını

Güne dizdim çiroz misali sevdayı
Gün yürüdü akşam sefaları tanıkladı
Çingene sevişler mesken tutarken arşı
Kimler aşdı ufuk çizgilerini

Aşk işledi nakış diye yüreğe
Gün tutsadı sevdayı gölgeler boyu

Yollar sıkıntılı yeller saramazken dalı
Gözler yırttı şehveti inletti doğayı
Suya hasret dövüngeç yakınmalarında
Kukla saraylar aldı nisbet rüyalarını

Darılgan tablolarda kıskanç nağmeler
Küs kuşlarıyla meze olur gecelere
Hoyrat bir rüzgar çeker zılgıtı da
Düşer gölgesine vaki ahir demlerde
Güne tutsak sevdalar ...

Düşer gölgesine
Güne tutsak sevdalar

Düşer....