Güneş Ve Ay ışığı
Adın ne senin?
dedim
güneş.. dedi usulca
titrek mum alevi sesiyle
öksüzlüğünü üfledi ruhuma
hasret tütüyordu nefesi
devrildi yüzü toprağa
toprakta... Su lekesi
İrkildim
deniz tutuyordu içimi
içim sarı saçlı kız
söndüğü yerde güneşinin
mavi gözleri tuz
yanmak dedim
temmuz ortası zemheri
ve üşümek ellerin siz!
-ay ışığı
ve güneş
geceyle gündüz- öksüz...
Güneşten uçurtma yaptılar gökyüzüne
el ele
güneşin gözleri gonca
ay ışığı yağmur/suz...
geceme ilk şiir oldu ve derindi. İz bırakacak muhakkak.tebrikler efendim.