Güneşi Hiç Tanımadım

acımak acıtır yüreğimi
yaslı bakışlarda kalır gözlerim

en fazla içimde ağlarım
siz bilmezsiniz sizden sakladığım kendimi
hayatı sevdiğim kadar muhtacım size
üzgünüm size dokunmaktı amacım
olmayan ellerimle usulca.......

bilirim kahrolası dizlerimi dermandan yoksun
uzakları özlediğim anlar olur
gelmeyi yaşamak için
bir kerede olsa kapıyı çalabilmek
beklenmeyi düşlerim beklerken
aynı yerde hiç dokunmadan hayata

hayat beni mi sınıyor yoksa sizi mi
herkes ilk kendi yaşıyor olmazsa
anlamayı seçerdi
okşarken incitmeden gururumu
var yanımı severdi.

ben susmadım dilim lal
gözlerimde zaman geceile başlar ve biter
yıldızsız ışıksız katran karası
yitirilmiş sabahlar yok düşlerimde
güneşi hiç tanımadım....

hayat annemdi kokusunu içimde sakladığım
bir soluktu babam onsuz yaşamadığım