Güneydir Gözüm...

Gözlerime b/akmadan önce
Suya ıslak olduğunu söyleme
Buharlaşmak için akar yüreğime
/.../

Ehli düşen nice olmuş/tur üzerinden...

Buğdayın alnına değer kanatları
-Kılıç çiziği ölçer gözlerim-
Döndükçe ekinler boyun büker
Savruldukça sırtından çığlık biçer güvercinlerin

Rüzgârı nöbetçi, yıldızı şimal
Uçmak için savaşçının bileğini yoklar
Hangi gövdenin karanlığına sinse -tin
Hangi damı seçse -sin

Ayaz yırtığı tenine vurur
Tuz hakkı arandıkça kan kurur

Ananın oğul öpüşü
Dün olmuştur...

Ah! Can
O ocağı tüttürmek için er bekler canan

Maltızı gün dağlamış harına sığınır gece
Ak bulutlar kurşun olur
Saçları tel tel değer sinesine
Bir ağıtın peşi sıra ağmaz göğe
Duru bakışların ucunda toplanır
-Başlar ateş küle emeklemeye-

Medeniyetlere beşik olup büyütmüş küçükten
Mezopotamya yıkılır dönsen

-Toprak dedin gebe-
Sancısı ezelden gelme
Yüzeye yakın olan dağ doğurur içinde
Uçurum bulamayınca
Dolanıp bakar peşine

Avuçlarında kesif döngü
Bademdir nerden bakarsan bak
Güneyin gözü...

Yolu özlem kesmiş hazan sarar çeliği
Bir tencere aşa olur ece
Girdabında açar yâre

Tutuklu hafızada zevcesi duvak örter
Ezo/dur!
Her gelin ölünce...