Günlüğüm'dem 13

Bu gece maziye uzandım esinlendim
Arzı endam ettim
Ay'ın masum yüzüne kilitlendim
Perdeler yarı açık iple çekerken sabahı
Zirvelerine kadar tırmandım
Zorluyordu beni sevdanın vah'i

Sana koşmak istiyordum teşvik geliyordu içimden
Takatim yoktu
Sabahın loş ışıklarında kayboldun
Dileklerimi arz edemeden
Gönlüme giydirmiştim siyahı

Kollarımı açtım semanın göğsüne
Yorgundu bedenim
Bana mahrem görünmedin
Çekiyordu beni o güzel tenin
Göründü siluetin gönlüme dahi

Mevlâ kulunu sınar duydun mu
Sabrından olması için haberdar
Şefkatin kolları geniş
Yüklediği ünlemler manidâr
Bireyin gönlüne iliştirir
Aşk denen silahı

Şair en güzel şiirlerini zindanda yazar
Güzel oldumu bilemem
Bildiğim dört duvar arasındayım
Taş duvarlar yakın etmiyor ırağı

Ateşim yükseldi otuz dokuz sıklette fena değil doksan
Kan döner damarda hızlı
Felek kendince rol biçti
Vebal yükledi çektirdi gönlüme ahı

Bu gün on birinci gün az gıdayla yetindim karnım tok
Etrafıma bakındım
Yanımda terimi silecek bir yarenim yok
Kalb kapakçığımın üzerine firarimin resmini resmettim
Büst gibi durdu elinde buketi
Görüntüsü süslüyordu
Gönlümde üstlenen cenahı

İnanmayacaksın adım gibi biliyorum
Solumu ateşledim yüreğine aktı
Hadi sen kaldır kaldırabiliyorsan
Beni üzme olur mu ?
Bu senin
Bakmam gözünün yaşına
Yıkarım kapına günahı.

25 Haz.2010