Güz Güneşi
ihtiraslı geceme bulanan tenim
son mevsimine düşerken
amansız
en kuytu köşelerime değiyor
ışığın
frezyalar açıyor ruhumda
bilinmeyen ülkenin umut limanına
gök mavi yelken hafifliğinde
yolculuğum
gün sonu kelebekler yağıyor
kumsalıma
gizemli rapsodilerden sekiyor
duygularım
köpüksü çığlığında suskun denizin
sensizliğimi yüklüyorum dalgalarıma
sularım yorgun
sekizinci rengimle en yükseğine uzanıp
sevdamın
adını yazıyorum güz güneşime
aralayıp hüzün bulutlarımı
özlemimle yağar mısın
sen kızılı hayallerime
13 Şubat 2009
bilinmeyen ülkenin umut limanına gök mavi yelken hafifliğinde yolculuğum gün sonu kelebekler yağıyor kumsalıma....
beğeniyle okudum şiirinizi tebrik ederim çok hoş ve zarif bir şiiir