Güz Kokteyli

/renksiz fırçayla
gözü yaşlı çocuk gibi
üşüye üşüye takvimlerden düşüyor
düş küskünü günler/

kirpiklerde ıslanan huysuz bir gecenin
kızıllığı vururken sineye
aynı yerden nüksetmede aklı saran s/isli gölgeler

keşkelerine bırakılırken iniltiler
köşe dönemeçlerinde z/amansız yas tutar
ertelenmiş kırık dökük hayaller

u/mutsuz düşlerin suskun ıslaklığında
buğulanır ve tenhalaşır
yenik bakışlarda darmadağınık hiçlik,
sağırlaşır fısıldaşan uzak özlemler

acımtırak izler bırakır
kavak yelleri dünün s/ağrısına
kapatır zeytin ağacı yapraklarını
sancılı dünler, günler geçer
boz bulanık dökülür sağanak mevsimler

bir damla su ararken
ağız boşluklarında kurur
ç/ağlayan kırılganlıklar
halka halka çoğalır dil tutukluğu

doludizgin hayatın
saçaklarına sinmiş düş kaçağıyken
yarım kalmış her şey adına
zamanın ellerine sığınır kaçışlar
saklanır göğsüne gece sancıları

kopmuş çiçeğe dönmüşken dallar
avare günlerin beyaz aylası
toprak kokulu yağmurlar altında
iç çekerek zamana mıhlar güneşi
koynunda susar başıboş dünler

serin hayaller bırakırken gecenin siyahı
avuçlara konan hayatla tokalaşır
yarını bilinmeyen umuda uyanışlar

ve yine de
hâlâ dudakta tebessüm...

dil ucuna düşürülmüş haykırışlarla
dilek tutulur kayan yıldızlardan
dimdik çoğalır bağrında yürek atışı
nemlenir göz ucunda diriliş


belki rahat bırakılırsa zaman

demli bir bahar tadında
bağdaş kurar yorgun omuzlara

beyaz güvercinler