Güzellik

körpe bir ceylandı,
yeri geldi mi kaçıp giderdi aniden güzellik;
uçup giderdi bir kuş misali
avuçların arasından.
bir kızıl gelincik çiçeğiydi,
dayanamazdı temmuzun kor sıcağına,
solardı aniden,
kururdu dalında bir başak olup
tane tane dökülürdü
yaşlı bir kadının gamzelerinden.
başkaldırırdı kimi zaman,
isyanı kendineydi,
çekip giderdi
tek başına,
yakıp yıkardı onca yüreği
hiç acımadan...
küle dönmüş ruhlar
ve mor matemler bırakarak ardından.
bir deli rüzgarla yelken açardı
hem de geçmişe aldırmadan...

16 Temmuz 2009