Hakan İle Gönülün Vuslati(helga 6)

Ve beklenen an gelmiş aradan geçen onca zaman sonra
Vasiyeti üzerine Hakanın cansız bedeni köyüne getirilmişti.
Ahhh çileli Gönül ahhhhh!!!
Ne çok beklemişti Hakan'ına kavuşacağı günü.
Böylesi bir vuslatı hiç katmamıştı hesaba.
Ne hayaller kurmuştu oysa yıllarca.
Hakanı gelecek bütün acıları son bulacaktı.
Oysa yıllar sonra cansız bedeni duruyordu karşısında.
Sonkezde olsa sevdiği adamı görmekti emeli.
Dayana bilirmiydi bu acıya yılların yorduğu yüreği.
Tüm cesaretini topladı usulca araladı bembayaz kefeni
Ahhhh selvi boylum ahhh,bumuydu ettiğimiz yeminin bedeli!!


Hakan sevenleri ve yıllarca görmediği evlatlarının arasında uğurlandı son yolculuğuna.
Gönül birkez daha acılara gark oldu.isyan etti gülmeyen kaderine.
Hayat herşeye rağmen devam ediyordu,alışmştı bütün acılara göğüs germeye.
yıllar su gibi aktı geçti artık Gönülde pek genç sayılmazdı.
Dillere destan güzelliğinden eser kalmadı.
Ama onun en büyük eseri,hazinesi Hakandan geriye kalan evlatlarıydı.
Yıllarca gençliğini evlatlarına adadı,bir bir uçurdu yuvadan.
Çok şükür son derece iyiydi halleri vakitleri.


Bir kural koymuştu gönül uymak zorundaydı bu kuralı küçük büyük herkez.
Yoksa hiç birine helal etmezdi hakkını,böyle demişti.
İki eli kanda da olsa dini bayramlarda mutlaka yanına gelecekti evlatları.
Garip anasını yıllarca bir bayram olsun aksatmadı evlatları.
Ne çok mutlu oluyordu Gönül bayram sabahları.
Bir nebzede huzur buluyordu aile fertlerini bir arada görmekten.
Bayram namazından sonra kabirinde Hakanını ziyaret etmekten.
Aradan yıllar geçsede hala ilk günkü kadar aşıktı kocasına.
Yaradana söz vermişti gökte ALLAH,YERDE HAKAN yalnız bu ikisine tapacaktı.
Etiği yeminini asla bozmadı.sadık oldu hem kocasına hemde ettği yemine.


Yine bir bayram sabahı cıvıl cıvıl çocuk sesi ile dolmuştu Gönülün fakir hanesi.
Evren,Kenan,Akın,Aslı hepsi eşleri ile çocukları ile gelmişti ziyaretine.
Yalnız gözünün nuru olan ilk torunu Hakan yoktu aralarında.
Bir başkaydı Hakanın sevgisi,nede olsa kocasınıN adını koymuştu ilk torununa.
Torununa her selenişinde gıdım gıdım eriyordu yaralı yüreği.
Gözünün önünden kim bilir neler geçiyordu bilinmezdi maziye dair.
Çok ama çok sevmişti,kendisini bir Alaman karısına tecih etsede eşini.
Hakan büyümüş baba yiğit bir deli kanlı olmuştu.
Çok zeki bir gençti azmetti yüksek tahsilini bitirdi polis kolejinden mezun oldu.
Şimdi İSTANBUL,da narkotikte baş komiser olarak görev yapıyordu.
Çokta yakışıklıydı kerata,tıpkı dedesine benziyordu,
Sabahtan telefon açmıştı yaralı Gönüle çok iyi biliyordu kendisine verilen değeri.
// Bu gün nöbetteyim biraz geç geleceğim papatya annem sakın merak etme beni//demişti.


İçinde garip bir sıkıntı vardı papatya babaannenin bu gün.
Neredeyse akşam olacaktı niye gelmemişti hala Hakan?
Oysa biliyordu onun hasretle beklendiğini.
Sabahtan biri bir lokma birşey geçmemişti boğazından alev alev yanıyordu içi.
Derken tahta kapıdan bir se geldi,
İşteee dedi işteeee geldi Hakanım sonunda sevinöle parladı gözleri.
Oda neyin nesi gelen hakan değildi bunlarda kim neler oluyor burada demeye kalmadı,
Öne çıktı uzun boyluca birisi.
// VATAN SAGOLSUN BİR HAKAN GİDER BİR HAKAN GELİR ŞEHİT DÜŞTÜ KOMİSERİM//
Bu sözler kurşunsuz vurmuştu zaten yaralı olan yüreğinden yaşlı Gönülü.
Dünyası bir kez daha yıkılmıştı başına,önce kocasını şimdide torunu Hakanı kaybetmişti.


Hakan komiser görkemli bir devlet töreni ile defnedildi köydeki şehitliğe.
Ama yaralı gönül kabullenemedi bu zamansız gidişleri.
Elbette biliyordu kadere inanırdı bunlar dünyanın gerçekleri ama nafile.
Kâr etmedi bu teslliler yorğun yüreğine,aradan geçen bir hafta acısına acı ekledi.
Gönül hayata küstü,yemeden içmeden kesildi.
Tek arzusu kamıştı dünyada,gece gündüz yalvarıyordu//yarabbi al canımı kavuştur Hakanıma//
Dualarının kabul olduğu bir gündü belkide o gün.
Ev halkı ayaklanmış,bir kıpırtı yoktu gönülün yattığı yerde.
Çok geçmedi baktı ki evlatları Gönül çoktan göçmüştü ebediyete.
Ahhhhh çileli GÖNÜL ahhhhhh işte seninde tükendi ömür sermayen.
Bir sevgi uğruna yıllarca ne acılara göğüs gerdin,ne dehlizlerden geçtin.
İstediğin oldu işte sonunda,bu dünyada olmadı ama ahirette kavuştun.
Gökte ALLAH yerde HAKAN,ım derdin her zaman.
Dünyada en çok sevdiği iki HAKAN,ın tam ortasına kazıldı GÖNÜL,ün mezarı.
Sağında uğruna gençliğini verdiği kocası solunda gözünün nuru torunu.
Biz sevdanı dillerden dillere dolaştıracağız GÖNÜL,üm sen yerinde rahat uyu.
Papatyalar eksik olmasın kabrinin üstünden.


Bu hikaye tamanen gerçek bir aşkın üyküsüdür arkadaşlar
çileli gönülün hikayesi seri halinde devam ederken burada son buldu böylece