Haklısın
fırtınalarda esti elbet
kalbimizin baharına,
talanda vurdu elbet
ömrümüzün yazına,
savrulduk elbet
sağa sola
ve lakin geldin sonunda...
anlıyorum seni
unutamadın baharımı,
bu defa haklısın
beni unutmak o kadar kolay mı?
bitmeyen romanım ben
okusanda sonu gelmeyen,
bitmeyecek düşüm ben
gerçekten hayale dönen...
çölde serap gibiyim
bir var bir yok,
akla zararım ,sana ziyan
iliklerine işleyen...
unut beni anma
kor olur sönersin,
adımı ruhuna kazıma
inan gitti gidersin...
anlıyorum seni,
bende yerinde olsaydım
arardım beni deli gibi,
bende yerinde olsaydım
koklamak isterdim o güzel teni...
unut beni anma kor olur sönersin, adımı ruhuna kazıma inan gitti gidersin...
anlıyorum seni, bende yerinde olsaydım arardım beni deli gibi, bende yerinde olsaydım koklamak isterdim o güzel teni...
harika hemde çok
elbet bahar yeli gibi esintisi olanı kimse unutamaz
güneşli günler kadar duru ve parlak bir anlatım
tebrikler arzu hanım yine harika bir konu ve güze bir şiir
kutlarım
Empati kurmak böyle olsa gerek.Sadece kendi açınızdan değil, karşıdakinin açısından da düşünüvermişsiniz.Büyük kolaylık saşlamışsınız bence. Sıradışı bir konu. Anlatım güzel.Tebrikler.Işığınız yükselsin
az kendini beyenmişlik var gibi dicektim ama şirin güzelliğine saygımdan dilim elim varmıyor....şirinizden sonu gelmeyen roman gibi olduğunuz belli oluyor tebrikler tebrikler tebrikler...
haklısınız :)
kutluyorum güzel şiirinizi.saygılarımla
Şair iyi çalım yapmış bu şiirde,tasvir güzel.. yüreğinize sağlık olsun, kaleminiz daim olsun.. sevgiler..