Hangi
hangi baharın yağmuruydun yağdın dünyama
şu garip şu öksüz kalbime girdin bir anda
gözlerime ışık oldun yaşamama ise tek sebep
tam veda etmek üzereyken yeniden geldim hayata
hangi günün güneşiydin doğdun karanlıklarıma
ilaç oldun biliyormusun dermansız yaralarıma
tam terk etmek üzereyken hayallerim
yeniden gelip sarıldı umutlarım bana
hangi gecenin yıldızıydın gökyüzünde
ağlayan yüreğimi uyuttun dizinde
kaç yıl isyanlarla arkadaştım acılarımla
tam topraklara gömülürken
sen tuttun ellerimden
hangi acının sevinciydin buruk gülümsemelerde
hangi yangının kıvılcımıydın sönük küllerin enkazında
hangi aşkın ilkiydin dökülen gözyaşlarında
hangi ayrılığın hüznüydün kalplerdeki sızılarda
hangi kaderin çizdiği yoldun çok uzaklarda
hangi talih,hangi kalemin yazılarında
hangi eller seni yazdı alnıma..
söyle!! hangi ufkun güneşiydin
doğdun benim dünydama...
a.a.
a.akbaş...
baharın getirisini şiirinde görmek ve bunu iliklere kadar yaşatmak kaleminden başka güzellikti...
tebrikler...
söyle!! hangi ufkun güneşiydin doğdun benim dünydama Tebrikler şaire.Güzel satırlardı.İçten ve samimi bir üslupla anlatılan.