Hangi Bahar

Eylül..yine Eylül,mevsim sonbahar
Gökyüzünde hüzün,martılarda şölen var
Puslanmış gökyüzü,sanki gözyaşı yağar
Ağaçlardan ağarmış saç gibi iner yapraklar

Sabahları yağmurun sesiyle uyanılır artık
Her damla dolar mürekkebimin haznesine
Usul usul,bir baharın daha yamacına vardık
Yalın ağaçlar dost olur,yalnızlıkların sinesine

Ayrılıkların simgesi olur,göç eden kuşlar
Gidenlerden geriye kalan,terkedilmiş bir diyar
Kuşlar çekip gideceklerini işte o an anlarlar
Ama hapsolur sonbahardan çıkamaz insanlar

Terkedip gidince kuşlar,gökyüzü döker gözyaşını
Kopup giden yaprakların,yalın ağaçlar tutar yasını
Fırtınalar fetheder denizi,dalga dalga asker sürer
Fırtınaları balıklar bilmez,ama martılar hisseder

Serinleten rüzgâr bu kez titretince bedenini
Soğuk buz kesmiş hayallerde bulursun kendini
Parça parça gökyüzü,dalga dalga denizler
Son yeşil yaprak bile kendi kaderini izler

Mutluluk yerini ayrılık mısralarına bırakır
Adı ayrılıktır,adı üstünde bu "son" baharın
Şairler ümidini bir başka bahara taşır
Martılar için her güneş,bin umuttur yarın