Harabedeki İzler

Serdiğimden beridir külünü yollarıma
Işımıyor gün bana, tozlu sokaklarda sen...
Ne zaman bir kuş konsa susamış kollarıma
Ölür ateşinde can kavrulurken çorak ten
Sonra düşlerim gelir aklıma film şeridi
Anılar hazır olda, kalbim tören geçidi

Ansızın düşer yağmur sılada ellerime
Yar gelince aklıma kapılır sellerime


***


Yalnızlığın cismi ne ellerde tutulur mu
Soyut mu somut mudur gökte esrik kokusu
Yalnızlığın çilesi yenir mi yutulur mu
Elledikçe yakar mı ateşten mi dokusu
Uzuvlarım köreldi hissetmez oldu beden
Duyar mı çığlığımı kula haksızlık eden

Harabedeki izler neşterle yontulur mu
Gölgem benle büyürken geçmişim satılır mı


***

Geçenlerde uğradım eskiyen semtimize
Kaldırım taşları dar anılar paramparça
Birden çamur boşaldı semadan kentimize
Gökten zembille indi mazimizden bir parça
Karaydı, ıslaktı ve üşüyordu elimde
Canına can katandım alevlenen külümde

Dikeni kanatmadı batarken etimize
Çıktı benimle arşa en yakın katımıza



***


Ey binlerce esiri kelepçeleyen hayat!
Hüküm sürmez mutluluk çilekeş yüreklerde
Bilesin ki canlanmaz ağıt yakan kainat
Hasbihalim senledir işim yok ürkeklerde
Çünkü mekanım sensin, sonsuzluğa göçmeden
Mahkumum sana anla ruh semaya geçmeden

Yaşam ressamlık gibi çizmesi zor zanaat
Yalnızlığa alışmak ruhu eğiten sanat



***


Tütün kokuyor gece izmaritler çığ gibi
Nefesim hüzün dolu sanki dumanlı başım
Ayak sesini duydum kim efkarın sebebi
Ne zaman diner söyle gözümde dolan yaşım
Düşün keder kadere, sadece bir harf uzak
İçinde saklar elem, kapılar aşka tuzak

Mutluluğun yolu ne var mıdır bir edebi
Saltanatta sultandır tahta konan sahibi







Ocak/ 2013