Hastane Bahcesinde

Hastane bahcesinde
Bir Van kedisi
Kim bırakmış nerden gelmiş
Gözlerini insanın
Taa hasta ciğerine diker
Birisi mavi ötekisi sarı
Hastane bahcesinde
Yaşlı çam agaçları
Hastalara temiz havayla,gölgelik saçar
Akşamları o dalları,kuş sürüleri basar
Hastalara inat,birbirlerine serenat yapar
Hastane bahcesindeki banklara
Hastalar yorgun ayaklarını sürüyerek
Zarzor oturur
Yanındaki arkadaşına sokulur
Sohbetleri iflas etmiş,organlardan olur
Önce birbirlerine hırıltılı bir sesle
Geçmiş olsun dilekleri
Ardından nerelisin diye sorulur
Lafın sonu daima Allah kurtarsın olur
Hastanenin dördüncü servisinde
Dörtyüzüç nolu odaya katıylı
Garip bir hasta,elinde tesbihi
Ya sabır,tabur tabur taburcu çeker
Yaradana haşa yok isyan
Her düşen tesbih tanesinde
Hakka var şükran
Hastanenin koridorları
Doktorların,hemşirelerin telaşlı ayak sesleri
Temizlikcilerin makina gürültüleri
Hastaların öksürük nöbetleri
Kimi zaman birbirine karışır
ah o yokmu o
Hastanenin zemin katı
Fani dünyaya açılan kapısı
Her cenaze arabası sonrası
Ani bir sessizlik ve sonra feryatlar
Kulakları tırmalar,üst katlara dogru
Azraille gelen ölüm hakta
Şu arkadan ağlayanlar olmasaydı.
Cengiz Damar
www.cengiz.blogcu