Hatıralar Bazen Acıtır..
Bana ait olduğunu
hissettiğim tek andı,
ilk kez''seni seviyorum''
dediğin an
Ve
ne kadar benziyordu sevincim ,
Çocukluğumda
babamın
Almanya dönüşü getirdiği
mavi bisikletin,
gerçekten
bana ait olduğuna
inandığımdaki
sevincime..
Şimdi yanarım
en az,
bisikletimi yıllar sonra
Bakırköy'deki
bir hurdacıya
satması kadar babamın,
O çok rüzgarlı
Kasım gecesinde,
Çekmece sahilinde
Son görüşümde seni,
zehirli ve sarhoş sözlerinle
bende nasıl tükendiğini,
asla bilemeyecek oluşuna..
kaleminize saglık abdullah bey...
Hepimizin içide çocuklumuzdan kalmış içimizi burkan ne hatıralarımız vardır değil mi?Güzel yorumlar için teşekkür ederim dostlar.
içimizi burkan, yüreğin bir köşesini sızlatan bir şiir olmuş. güzel olmuş, çok güzel olmuş... ellerinize sağlık.
Ahh anilar ahh😏👍
Acıtır anılarımdan geçerken mavisi silinmiş tren..
Kırmızı bisikletimde yok artık üstelik..
Acıtmadı canımı yokluğun kadar..
Bunu öyküleştirmenizi temenni ederdim Abdullah bey, çok güzel hikaye olurdu bana göre.😏
Selamlar şiir kardeşliğinde.