Hatırla Taş Mezarlarda Fillerin Ayak İzi

göklere yükseldi ah!
ve tüm sübyanların çocukluğu boğazında yumru(y)ken
yerin kalp gözü ki nasıl çatlamaz
kalbim
ah gözüm tarihte bugün
içimde mayın tarlası gibi(y)ken susmakla bitmeyen sessizliğim
bu son çığlık
dokun/ma!






değil mi gün ortasından sonra kendimizi aldatırız
değil mi kimi hasret
eylül kimileri
kimi sözün bitişi
mecburiyetten sarı sonbahar hoş seda küfür
hani mevlası kusurunun
ama nasıl herkesin hayalinde aynalar döşelidir
ki aynamda kelimeler su
ki annem
ki annemin yüzünde sıkı sıkıya yaşamak
diyelim karlı dağların güneşe düşe kalkışı
erguvan
badem ağacı
çiçekli kokulu ki anasona bulanmış gecenin inadı
hayır Neyzen'e selam vererek yaşamak
annem tertemiz su bundandır adı anne
önce ondan dinledim şehitlerin şarkısını
sonra aklı vurulmadan dünya ya dağılanı
imanından desene
ışığından sebeplenmek için kim kim ölmedi
ki vatan mavi gözleri ah gururum ah rengim
ah sömürgelere tetik
tarumar olan toprağım ah atam
ah vurgunum
susan sessizliğim dualarıma saat o saat midir
hatırla taş mezarlarda fillerin ayak izi
ondan ağlamak
pişmek yanmak ihanet ah
ah sadakat mezarlar ortasından geçen akarsu yanar...






tarih bugün dışımda her türlü silah
yaşamak düşmanları şöyle diyelim tanrının soytarıları
evet manasız ölüm!
ölüm tıkır tıkır ecelin ayak sesi oysa
''son uyku'' der üstat son uyanış
öze sevdirmek ne bilse fenalık
ve fenalık bundandır içim ay parçası
bata çıka belki bu son çığlığım
belki sona yakın ahlar
dokun
ah ahlaaaaar
hayır dokunma!..