Hayâl Meyal

bir küçük su birikintisiydi umut..,kirlenmiş dar ağacında...
gecenin siyahında ,delibozuk naralarda ,saklanmış günah...
ve çemberlenmiş bir girdap...
susmak...susmak..çaresiz...
kurşuni bir gökyüzünden kopmuş,,
iki yıldızız seninle şimdi...
biraraya gelmemiz imkansız...,uzaklıklara gebe bu yollarda....
hani düştü..hani..,hani..,,masaldı yaşadıklarımız...iki uzak noktayız...!
aslında biz birbirimizde yanlızız...
yüreğime akıyordu yüreğin...,
dışardaysa gök gürlüyordu ,bereketin..
tesellisi olmayacak yaralar çizikler biriktiriyordum..,
sessiz cinayetler işliyordum..,yüreğimde..
her ölümde bitti.., bitti.., diyordum kendimce..
daha sabahı bulmadan yol alıyordum yeniden yüreğine
etrafımızı saran kederle buharlaştık belkide...
kimsesiz gidişlerimde yarım kaldı...
''sever ..sever yürek yeniden..'' diyor şarkılar..
öyle zor ki yeniden sevmek..
susma..! veda ederken .., birşeyler söyle..
gülümse ...,yeniden kelebekler kavuşşun tenine...
alışırım ..,alışırım bu gidişinede merak etme...

neye alışmıyorki insan hayatın aynasında...
yanlızlığıda giyinir yüreğim,,kederi de..
sen susma veda ederken..yeniden gülümse..
biriken ..,,söylenmemiş ne çok şey var,,
tutmadığımız ne çok söz..
kırık bir saz tınısıyla ,,koparken yüreklerden..
hasretin bohçasımı mı bu _?
düğüm düğümlenen...
gördüğüm rüyaların adresi yok..
ve girdiğim odaların ışığı...
ve avucumda sakladığım ..,,kan damlacıkları belkide...
suretinse
hayal meyal aklımda şimdilerde....