Hayalbaz Şiirler 13 (ölümsüzler Ülkesi)

Bir sonbahar bahçesinde oturuyorum
Üzerimde hatalarım, pişmanlıklarım ve günahlarımdan elbise
Dünyanın tüm acılarından ağır
Kolumu bile kımıldatamıyorum.
Aşağıda vadide çoktan ölmüş sevgili
Kırmızı arabasıyla beklemede
Ne vadiye inebiliyorum
Ne de çıkabiliyorum sararmış bahçeden
Başımda bin yılların esintisi
Beyaz kuşlar uçuyor üzerimden
Nereye gittiklerini bilmediğim
Çığlıklar atıyorlar ürkütücü
Diken diken eden çığlıklar
Yoksa şu dağların ardında hem bilinen
Hem bilinmeyen bir üke mi var?
Hani bilmediğimizden korktuğumuz diyar
Şimdi bana ne kadar yakındasın
Gelmenin bir yolunu bulsam mı ne
Ama, o kadar ağır ki elbisem
Kolumu bile kımıldatamıyorum
Koşmak hatta yürümek ne mümkün
Kalbim atıyor hala eskisi gibi olmasa da
Bir ses kulağıma fısıldıyor usulca
Dur
Önce vize alman gerekir,keyfince
İstediğin zaman çekip gidemezsin.